Co najbardziej przypadlo Ci do gustu w MGS2?

[Coldman_3]

Really ?

Tak, bo jakoś gościowi na obrazku brakuje wrotek

do tego ostatniego nie mam najmniejszych zastrzeżeń pomimo macek

Kwestia poczucia smaku lub jego braku.

przynajmniej nie jest kiczowatym Draculą

Jest prawie tak samo do dupy jak w MGS2. Tylko wygląd ma fajniejszy.

[SALADYN]

Really ?

Tak, bo jakoś gościowi na obrazku brakuje wrotek

... , pomalowanych paznokci, kieliszka wina ze słomką, nadwagi, zwichrowanej ambicji zabicia wszystkich i umiejętności budowania broni jądrowej.

Nie oszukujmy sie Fatman to największy jak dotąd Fail wśród postaci z gier wideo.

[Snake_VR5]

Tak, bo jakoś gościowi na obrazku brakuje wrotek

Nie jest problemem mu je założyć, problemem mogą być w kontekście pomalowanych paznokci

Nie oszukujmy sie Fatman to największy jak dotąd Fail wśród postaci z gier wideo.

Pewnie znajdą się więksi, niemniej miał być zwariowany bombiarz i jest

[kALWa888]

Mi tam Fatman pasuje. Ogólnie cała plejada bohaterów MGS2 jest wg mnie spoczko. Są przebajerowane itp ale za to właśnie kocham serię. Szalony bomberman na wrotkach. Jak dla mnie bomba.

[Coldman_3]

Są przebajerowane itp ale za to właśnie kocham serię

No właśnie, np. dla mnie takie kojimowskie bzdurki zawsze zostawiają rysę na danej części. W przypadku MGS3 i MGS2 właśnie było ich chyba najwięcej.

[kALWa888]

Tym się charakteryzuje ogólnie japońska twórczość. Dlaczego takie 'bzdurki' zaraz musza być rysą? W MGS1 też ich nie brakuje, fakt w następnych częściach jest tego więcej. Ale trzeba pamiętać, że podczas tworzenia pierwszego MGSa, Koji musiał być bardzo sotrożny. To był jego debiut w wielkim świecie gier na PSX. To dopiero wtedy zaistniał MGS. Nie mógł pozwolić sobie na zrobienie do końca tego czego chciał, bo za bardzo by się nie przyjęło. Myślę, że każda kolejna część MGSa ma coraz więcej śladów "braku smaku" Kojimy, ale wg mnie to dobrze, bo idzie tymi ścieżkami jakie mu się podobają. Osobiście sam tego nie wiem na pewno, ale tak mi się wydaje.

[Coldman_3]

Sam jestem entuzjastą anime i wiem, jakie motywy się tam przewijają, od designu po humor. Ale seria MGS, sensacja z pogranicza s-f i political-fiction, to nie jest miejsce dla Cobra Unit, Dead Cell czy płaczu Otacona... Niektóre motywy, które Koji wtrynia do serii, gryzą się bardzo z konwencją i realiami. Hideo nie ma po prostu, hmm, artystycznej dojrzałości. A szkoda.

[kALWa888]

No mi Cobra Unit też się nie podoba. Dead Cell jest całkiem spoko, płacz Otacona mamy już w pierwszej częsci. Wszystko to zbiega się do tego czy dane elementy trafiają w nasze gusta. Ogólnie wszystko razem splecione całkiem dobrze trzyma się kupy, a to czy coś się podoba czy nie, to już sprawa indywidualna. Cobra Unit nie podoba mi się pod względem "małomówności". Zaraz po walce wybuchają i nie zostaje po nich ślad. W pierwszej części, po pokonaniu bossa mieliśmy okazję posłuchać przemowy, która potem zostawała w pamięci. Mogliśmy choć trochę zrozumieć motywy jakie nimi kierowały. The End, po walce dziękuje naturze i wybucha. Reszta oddziału to samo. Na szczęście w MGS2 bohaterowaie też mają co nieco do powiedzenia. Szczególnie Solidus. Fatman nie tak dużo, ale są to mocne i ciekawe słowa. Vamp to bardziej służka niźli ktoś godny większej uwagi. Fortune... Nie podoba mi się zbytnio. Nie ma zbyt wiele do powiedzenia. Szuka po prostu zemsty po śmierci ojca i niby tej śmierci. Ale natomiast nadrabia pod koniec gry, gdy jednak okazuje się, że może sprawić by kule ją omijały, tym samym wprawiając Ocelota w osłupienie. Który jest najciekawszą postacią zaraz obok Solidusa. No i ciekawą i bardzo udaną postacią jest Raiden. Ale trzeba się wpierw przywyczaić do tego, że tym razem Snake'a bedziemy oglądać jako mentora, mistrza z oczu uczniaka. Ciekawy pomysł.

[Coldman_3]

płacz Otacona mamy już w pierwszej częsci

Tylko tam podano tę scenę w sposób nienachalny, z wyczuciem. Hal, papuga i płacz w MGS2, to śmiech na sali. Zresztą, czytałem starsze posty i nie jestem w tym odosobniony.

[Lazuli Lapis]

Płacz akurat tak, ale też nie zapominajmy, że Otacon chwilę wcześniej zejszczał się w gacie. Cóż, wszystko rozbija się o momenty, w każdej części są te lepsze, te słabsze oraz takie, na które jako europejczycy możemy zareagować co najwyżej pozbieraniem szczęki z podłogi. Taki urok serii :]

[kALWa888]

Nie mówię, że jesteś odosobniony. Ale mnie ta scena wzrusza. Nie sądze by była ona nachalna. A to, że płacz Otacona brzmi jak śmiech jest winą jedynie aktorstwa. Papuga to niezły pomysł, powtarza słowa jakich nauczyła ją EE w tęsknocie za Halem.

No i zgadzam się z Lazuli. Taki urok serii.

[Snake_VR5]

No mi Cobra Unit też się nie podoba. Dead Cell jest całkiem spoko

Oba ok, ale niestety zabrakło tego magnetyzmu uważam który akurat posiada FoxHound z MGS

Cobra Unit nie podoba mi się pod względem "małomówności". Zaraz po walce wybuchają i nie zostaje po nich ślad. W pierwszej części, po pokonaniu bossa mieliśmy okazję posłuchać przemowy, która potem zostawała w pamięci. Mogliśmy choć trochę zrozumieć motywy jakie nimi kierowały. The End, po walce dziękuje naturze i wybucha. Reszta oddziału to samo.

O i to jest argument nad którym również warto się pochylić, czyli "małomówność". Raczej zabrakło po prostu pomysłu by przedstawić coś ciekawego, bo nie sądzę że ten wybuch miał być czymś nowym co zaskoczy. Dlatego też pod tym kątem Dead Cell wypada bardziej żywiej i przekonywająco. Cobra Unit jest więc potraktowana po macoszemu i nie dziwie się że jest bossowie są powszechnie traktowani w MGS3 jako zwykłe przeszkadzajki.

[Gillian]

hmm, artystycznej dojrzałości. A szkoda.

Jak nie!!! Kojima to Artysta a MGSy to Sztuka! Nie waż się mówić inaczej bo Cie niektórzy zjedzą

Sztuka i sranie w beczce

[kALWa888]

MGSy to sztuka, Kojima niekoniecznie jest artystą. Choć może i jest? Co jak co, ale gry już od jakiegoś czasu są dziedziną sztuki i MGSy spokojnie można w ten sposób określić.

[Coldman_3]

gry już od jakiegoś czasu są dziedziną sztuki

Nie są i nie będą, bo nie mają własnego, wypracowanego środka wyrazu. Choć to akurat wątek na osobny temat.

[Snake_VR5]

Proszę nie wracajcie tylko do tematu ''Czy MGS to dzieło sztuki?''

[kALWa888]

To, że gry czerpią z innych dziedzin sztuki nie znaczy, że nie mają swojego środka wyrazu i że nią nie są. Filmy również czerpią z innych dziedzin sztuki i przez pewien czas nie były tym mianem określane. Na dzień dzisiejszy można spokojnie wymienić kilkanaście tytułów, które zostały określone mianem sztuki. Ale ok, jest do tego odpowiedni temat.

[Gillian]

Nie są i nie będą, bo nie mają własnego, wypracowanego środka wyrazu.

W końcu powiedział ktoś coś mądrego w tym temacie.

[kALWa888]

Twilite, proszę cię, zbastuj.

[geenoff]

MGSy to sztuka, Kojima niekoniecznie jest artystą. Choć może i jest? Co jak co, ale gry już od jakiegoś czasu są dziedziną sztuki i MGSy spokojnie można w ten sposób określić.

Dobrze prawi wódki mu polac
MGS-Y to istne dzieła sztuki pod kazdym wzgledem

[Gillian]

kALWa888, to wy pierniczycie głupoty o sztuce.

[kALWa888]

Wiesz, w zasadzie dużo pierniczenia wokół całej tej sztuki się dzieje. To filozofia. Dlatego to jest tak wciągające i zagmatwane. Filozofia ogólnie brzmi jak pierniczenie głupot o niczym, ale jak już zaczniemy się nad nią zastanawiać to zaczyna mieć sens, choć niekoniecznie taki z którym się zgadzamy. Zamiast próbowac rozpętać flejm prostackimi postami, to albo zamilcz w tym temacie, albo powiedz w końcu coś ciekawego.

[Coldman_3]

Bawcie się w sztukę i filozofię w wydzielonym do tego temacie

Wracając do the best of, to grając w MGS2 po raz pierwszy 1,5 roku temu, zachwyciła mnie dbałość o szczegóły, czasem wręcz niewiarygodna. Efekt rozbicia tafli wody w każdej kałuży na Tankerze, robaczki na Big Shell, światło rzucane przez latarki podczas przechadzki Snake'iem przez korytarz na statku - takie smaczki budują klimat przez wielkie K. Szkoda, że nie grałem w momencie premiery - musiało to urywać pupę.

[Gillian]

kALWa888, filozofia jak najbardziej. Ale między filozofią a sztuką jest różnica. I jeśli to tego nie potarfisz rozróżnić to nie ma o czym dyskutować.

Szkoda, że nie grałem w momencie premiery - musiało to urywać pupę.

W momencie premiery pupę urywał rozbryzgujący się deszcz na każdej powierzchni ; ). To była chyba wtedy najpiękniejsza gra ever.

[kALWa888]

Miedzy filozofią a sztuką jest różnica, oczywiście. Ale istnieje filozofia sztuki. I wielu innych rzeczy.

Heh, tak do tematu, pamiętam jak mnie pozamiatało gdy pierwszy raz zobaczyłem intro do MGS2. Przezywałem same screenshoty z gry pokazujące jak Snake czołga się z bronią w ręku.

[Snake_VR5]

W momencie premiery pupę urywał rozbryzgujący się deszcz na każdej powierzchni

Otóż to, zacinający deszcz miażdżył. Mi osobiście podobał się moment walki ze specnazem, ich celowanie najpierw w światło by mogli użyć noktowizorów. A potem jak Solid Snake strzela do nich, trafia w rury i leci para. Arsenal Gear też miał fajny noano cyber punktowy klimacik.

[Coldman_3]

Otóż to, zacinający deszcz miażdżył

O, właśnie! Przypomniała mi się walka z Olgą - to dopiero był klimat. Zajęty przez Rosjan statek, rzęsisty deszcz, snopy światła kierowane przez Olgę i te monologi Rosjanki - cud, miód i orzeszki. Zaraz po epickiej naparzance z Ray Unit, to zdecydowanie najlepszy boss (bossówna?) z MGS2.

[kALWa888]

Jak dla mnie Olga i cała ta scena walki z nią to jedna z najlepszych walk w serii. Szkoda tylko, że jest bug który łatwo pozwala ją załatwić nawet na EExtreme. Jak każdego bossa w sumie. Choć w zasadzie na Harriera takiego szybkiego sposobu nie znam.

[Coldman_3]

Szkoda tylko, że jest bug który łatwo pozwala ją załatwić nawet na EExtreme

Ło? Nawet o tym nie wiedziałem

[Gillian]

Ale istnieje filozofia sztuki.

O Jezu... skończmy ten temat.