Londyński smog - o serii The Getaway

[SaladinAI]

Czekaj...moment...to ci sami kolesie co zrobili The Getaway? To ja w to wchodzę. Tamta gra też miała w wuj wad, błędów no i normalnie problemów rodem z pierwszego Drivera, ale niszczyła atmosferą, filmowym prowadzeniem akcji, historią, tylko ten freestyle był w zasadzie mocno okrojony.

[Simon]

Nooo Getaways były mocarne. Trudne w ch...ale satysfakcja po ukończeniu była nieziemska.
I tak jak mówisz, klimat londyńskich zakapiorów niszczył.
A co do fristajla to to w ogóle nie był i nie miał być sandbox.

[SALADYN]

Taa Gataway'e były super mimo wad choć do dziś nie mogę sobie przypomnieć żadnej kwestii z gry przez te ich nadużywanie przeciąganych sylab do tego dość niewyraźnie wymawianych.

[Gillian]

Getaway jedynka była fajna, ale fabuła z tego co pamiętam była ciężkostrawna właśnie przez narracje i londyński akcent .
Dwójka na dobrą sprawę była średnio-słaba.

[Simon]

To nie jest przeciaganie sylab tylko ich 'polykanie' i zastepowanie innymi. Przykladowo, zamiast /bajk/ mowia /bojk/ - rower.
Mi tam dwojka bardzo sie podobala, zwlaszcza te prowadzenie fabuly trzema kompletnie roznymi postaciami.

[Gillian]

Misje tej laseczki były straszne, sterowanie zasysało, do tego wyśrubowany poziom trudności, który głównie polegał na tym, że gra była tu i ówdzie popsuta. Do dziś nie wiem, dlaczego mi się chciało kończyć ten tytuł, jak mnie fabuła nie interesowała. Chyba właśnie klimat był najmocniejszą stroną tych gier. Jedynkę dostałem wraz z konsolą i to było coś w swoim czasie

[Simon]

Co ty gadasz, skradanie sie nia bylo eleganckie.
Mnie wlasnie fabula i gameplay interesowaly. A trud to chyba trademark obu czesci.

[Gillian]

Skradanie zapamiętałem jako takie zerojedynkowe: coś zrobisz źle nie po myśli autorów gry - game over. Trzeba było się uczyć przejścia na pamięć.

[SaladinAI]

Nic dziwnego - w jedynce tak samo rozgrywało się kawałki skradane.

[SALADYN]

To nie jest przeciaganie sylab tylko ich 'polykanie' i zastepowanie innymi..

W każdym razie wiadomo o co mi chodzi, jak ktoś z tego typu wymową nie obcuje na co dzień to wychodzi z tego jak jakiś inny język, coś jak nasze hanyskie godanie z gorolskim mówieniem.

A to skradania to rzeczywiście skrypt za skryptem skryptem podparte, pierwszą taką misje Hammonda bodajże musiałem wykuwać na blachę restartując a właściwie ginąc po prawie każdym takim skrypcie.

A co powiecie o tym oszczędnym interfejsie i udawanym realizmie, zakrwawiony garnitur jako pasek zdrowia, konieczność odpoczynku przy ścianie, brak informacji o ilości nabojów (chyba ?) itp ?

Można już chyba wydzielić.

[uci]

tak chyba było też coś takiego że jadąc autem jak mieliśmy skręcić to zapalał się migacz, a jak nie zauważyliśmy to mijaliśmy dobry zakręt.

[SaladinAI]

Ten realizm to pierwsza zasada gry i jej największa zaleta. W zasadzie ta filozofia autentyzmu czyniła zeń produkt nietuzinkowy.

Interfejsu to tam nawet nie było. Kilka kul na twarz i już zaczynasz się przechylać na boki a spróbuj w takim stanie wycelować. I nie jestem w stanie zrozumieć dlaczego gry nie poszły w tym kierunku, tj. hc-realizmu plus agresywne lokowanie produktu, ile tam jest marek to się nie da zliczyć.

twilite mówił o wysiłku włożonym w odwzorowanie starego L.A. a przecież tutaj mamy to samo z Londynem. Nigdy tam nie byłem ale widać że twórcy się starali.

[Gillian]

Otóż to. Zagrałbym w takie Getaway HD - byłoby jeszcze bardziejs ugestywne. No ale Sony ubiło ten tytuł.

[uci]

tytuł ubijają gracze

[Gillian]

Getaway sprzedało się parę milionów, także nie wiem czy to jest ubicie przez graczy.

[uci]

no Getaway się sprzedało - zrobili przecież sequel

[Gillian]

Dwójka też ponad bańka. Ale może dlatego, że była bardziej mission packiem słabszym od jedynki.

[SaladinAI]

W dwójkę to ja bym zagrał. Słaba czy nie klimat pewnie ma.

A propos autentyzmu w grze, to oprócz miasta mamy też twarze realnych aktorów, co w L.A. Noire osiągnęło swój szczyt.

[uci]

cóż robiąc takie gry zawsze się żyje w cieniu GTA, może właśnie wydano nieco później GTA:SA dobił Getaway

[Gillian]

Niekoniecznie. Saints Row istnieje i się robi kolejna część. True Crime tez przetrwało - teraz jako Sleeping Dogs. Just Cause też po SA było i przeskoczyło z dwójką na next geny.
I myślę, że Getaway też by mogło zaistnieć obok GTA, bo to w sumie całkiem inna gra. Tylko właśnie - zostało zawieszone na czas nieokreślony.

[Aszyn]

Jak mi kuzyn opowiadał czym jest Sleeping Dogs to powiedział: "no wiesz, takie GTA..."

[uci]

tylko saint row ocaliło to że poszło w parodię - a GTA poszło w "realizm", Sleeping Dogs miało trudną historię zanim znalazło się u SE, a Just Cause nie nazwałbym kopia GTA.

Gierka na pewno mogła by zaistnieć, szczególnie jakby poszli w klimat, tylko nie dla dzisiejszych graczy wysoki poziom trudności i realizm.

[Gillian]

Just Cause nie nazwałbym kopia GTA

A ja kopią GTA nie nazwałbym The Getaway. I do tego zmierzam .

Poziom trudności to też nie problem, Soulsy anyone?

[SALADYN]

Jak mi kuzyn opowiadał czym jest Sleeping Dogs to powiedział: "no wiesz, takie GTA..."

Ja tak znajomym pokrótce opisuje każdy freeroaming'owy tytuł tylko dodaje jakiś wyróżnik
"Infamous, to takie GTA z superbohaterem, Prototype to takie GTA z potworami i madafaką za bohatera, Assassin's Creed to takie GTA z renesansowym skrytobójcą" itd.

[SaladinAI]

Bo widmo GTA wisi nad każdą tego typu grą i bez porównań się nie obejdzie, a to już dobry powód żeby wstrzymać dopływ kasy, choćby z obawy przed konkurencją. Jednak The Getaway powstawało w czasach GTA III/Vice City, względnego rozwoju, a teraz to już do tego nie podejdziesz.

[uci]

Getaway 2 to jednak czasy San andreas

[SaladinAI]

I niezbyt dobrze jej wyszło, co? To specyficzny typ gry, który nie każdemu podejdzie i do tego nigdy nie był ideałem stąd pewnie nikt w Sony nie chce ryzykować.

[uci]

szczególnie w tej generacji - dlatego activision zrezygnowało z true crime

[kotlet_schabowy]

Tyle, że seria, jak już tu wspomniano, tak czy siak sprzedała się dobrze. Zresztą, gdyby po TG2 ktoś stwierdził, że serii nie opłaca się ciągnąć, to nie pojawiłyby się zapowiedzi i trailer trójki. Coś zazgrzytało już w czasie developingu. Pierwsze lata PS3 to był dosyć trudny okres.

The Getaway : świetna pierwsza część i słabsza druga. Do jedynki mam ogromny sentyment, moja trzecia z kolei gra na PS2, wszystko robiło duże wrażenie, ale szczególnie ujęła mnie fabuła i klimat. Coś jak bardzo długi gangsterski film. Świetni bohaterowie i voice acting, fajny patent z dwiema ścieżkami historii (w jedynce), które się przeplatały. Jarałem się licencjonowanymi samochodami. Gra wprowadzała parę nietypowych wówczas (i w sumie nadal) patentów, wspomniany już brak huda, kierunkowskazy itd. Mimo bycia małolatem, spokojnie sobie z gierką poradziłem, także ta osławiona trudność jest troszkę przesadzona.

Z dwójką nie mam rozbudowanych wspomnień, skończyłem raz i nie wróciłem do niej, może to kwestia tego, że lata największego męczenia PS2 miałem już za sobą, gdy zakupiłem gierkę. Szkoda, że w sumie nie pociągnięto w ogóle wątków z jedynki, której scenariusz miał tę wadę, że beznadziejnie się kończył.

[SaladinAI]

Dopadłem dwójkę, ale zagram za jakiś czas.

Z innej beczki: padłem. Szpilam sobie w Canis Canem Edit a tu mi w tle leci utwór prosto z The Getaway!

http://www.youtube.com/watch?v=IB3CKG0rtmI

Okazuje się że obydwa tytuły mają tego samego kompozytora.