Pod tak złożoną nazwą kryje się określenie broni nuklearnej wykorzystywanej przez Metal Gear Raxa występującego w Metal Gear Solid: Portable Ops.
Broń ta charakteryzuje się tym, iż jeden pocisk balistyczny wyposażony jest w kilka lub więcej głowic nuklearnych. Dzięki tej specyficznej cesze w swojej budowie MIRV może zaatakować naraz kilkanaście celów, powodując tym samym większe zniszczenia niż pojedyncza głowica. Rakieta taka może być wystrzelona z przestrzeni lądowej bądź morskiej, z tego też powodu nazywana jest rozmaicie – ICBM, SLBM, lub po prostu MIRV.
Szczegółowe dane na temat broni są ściśle tajne, aczkolwiek wiadomo, że obecnie stosowany typ rakiety nosi nazwę Peacekeeper.

O wyższości pocisków MIRV nad standardową bronią nuklearną decydują następujące czynniki:
– Z racji zaopatrzenia w olbrzymią ilość głowic, ISBM cechuje się większą siłą rażenia, zniszczenia obejmują również znacznie rozleglejszy obszar. Tym samym zmniejszeniu ulega stopień radioaktywności, gdyż wywołanie tak znaczących zniszczeń wiąże się ze stosowaniem mniejszych niż zwykłe, dużo czystszych głowic.
– Standardowy pocisk jest w stanie zaatakować pojedynczy cel, rakieta typu MIRV uderzyć może w kilka obiektów jednocześnie.
– Redukcji ulega ilość wystrzeliwanych pocisków balistycznych.
– Stosowanie MIRV przyczynia się do pogorszenia efektywności rakiet antybalistycznych, gdyż z pocisku ISBM odpalanych jest około 12 głowic, a systemy antyrakietowe są w stanie zestrzelić tylko jedną z nich.

Rakiety typu MIRV przyczyniają się także do zwiększenia potencjału nuklearnego danego państwa, bez konieczności naruszania postanowień porozumienia START II traktującego o ograniczeniu ilości rakiet balistycznych będących w posiadaniu określonego kraju. ISBM umożliwia zmniejszenie ilości rakiet balistycznych bez potrzeby zaniżania liczby samych głowic nuklearnych. MIRV przyczynia się również do zwiększenia szans państwa atakującego, biorąc bowiem pod uwagę, iż dwa walczące ze sobą kraje posiadają przykładowo po 100 rakiet balistycznych. Wystarczy jedynie MIRV by unieszkodliwić przeciwnika i odebrać mu możliwość ataku nuklearnego.

System odpalania rakiet typu MIRV – Minuteman III

1 – Pocisk odpalany jest z silosu.
2 – Po około 60 sekundach od wystrzelenia odłączony zostaje pierwszy człon rakiety (A) i uruchamia się drugi (B). Odizolowuje się również osłona głowicy.
3 – Po upływie 120 sekund od odpalenia odłącza się fragment drugi, a uaktywnia trzeci (C).
4 – Kiedy minie 180 sekundach odczepiony zostaje trzeci człon, a w powietrzu pozostaje jedynie pojemnik z głowicami.
5 – Pojemnik rozpoczyna sekwencje wystrzelenia głowic.
6 – Odpalone zostają głowice i wabiki.
7 – Głowice i wabiki wkraczają w atmosferę gdzie spaleniu ulegają te drugie. Głowice uzbrajają się.
8 – Pociski uderzają w cel.

Rakiety ISBM są ściśle zależne od ułożenia terenu, który atakują. Nierówny obszar powoduje, że pocisk trafić może np. w niewielkie wzniesienie, a nie punkt znajdujący się bezpośrednio za nim. Dlatego przed odpaleniem głowic tak ważne jest wcześniejsze zapoznanie się z obszarem, który będzie ostrzeliwany.

[Autor – uci]